- procerus
- prōcērus, a, um, adj. [pro and root karof creo; cf. Gr. kratos, krateros], high, tall, long.I.Lit. (class.; cf.B.
excelsus): procerum collum,
Cic. Brut. 91, 313:boves cornibus proceris,
Col. 6, 1, 3:in procero corpore,
Plin. Ep. 4, 9, 22:homo procerae staturae,
Suet. Vesp. 23:habitu procerus,
Tac. H. 4, 1:pueritia,
id. ib. 4, 14:homo procerior,
Col. 3, 8, 2:usus est calceamentis altiusculis, ut procerior videretur,
Suet. Aug. 73:(Galatea) floridior pratis, longa procerior alno,
Ov. M. 13, 790:inter hos procerissimos populos,
Cic. Leg. 1, 5, 15:procerissimus quisque,
Suet. Calig. 47:cohortes,
Sil. 15, 717:statura,
Vulg. Num. 13, 33.—Of plants, trees:procerissimae populi,
Cic. Leg. 1, 5, 15:quid enim abiete procerius?
Plin. 17, 4, 3, § 26:proceras lauros,
Cat. 64, 289:silvae,
Ov. H. 16, 107; Plin. Ep. 5, 6, 7:Pompeianum (genus) procerius,
Plin. 19, 8, 41, § 140.—In partic., perh. the name of a company of tall soldiers, similar to our grenadiers:II.VETERANVS EX PROCERIORIBVS,
Inscr. Murat. 800, 2.—Transf., in gen., long, extended, large:passus,
Lucr. 4, 827: aves procero rostro, Cic. N. D. 1, 36, 101:lupi,
large, Hor. S. 2, 2, 36; cf.:thoes, luporum id genus est, procerius longitudine,
Plin. 8, 34, 52, § 123:procerior cauda,
id. 8, 45, 70, § 183:dextera,
id. 11, 43, 99, § 245:proceriores uniones,
id. 9, 35, 56, § 113:cucurbitae,
id. 19, 5, 24, § 72: syllabae procerae sunt, quae vocalem longam habent in paenultima, ut facultas, long, Varr. ap. Diom. p. 423 P.:anapaestus, procerior numerus,
Cic. de Or. 3, 48, 185.— Poet.:plangebant aliae proceris tympana palmis,
i. e. outstretched, upraised, Cat. 64, 289.—Hence, * adv.: prōcērē; comp.:bracchium procerius projectum,
stretched out to a greater length, Cic. de Or. 3, 59, 220.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.